Protokół usuwanie neurotoksyn

 

Zaaprobowany przez:
American Academy of Neural Therapy and Institute of Neurobiology (Bellevue, WA, USA)
Institute for Neurobiologie (Stuttgart, Germany)
Academy for Balanced NeuroBiology Ltd (London, United Kingdom)
Wykład wygłoszony przez doktora nauk, lek. med. Dietricha Klinghardta na wydziale Jeana Piageta 
Uniwersytetu w Genewie (Szwajacaria) w październiku 2002, dla lekarzy i stomatologów z Europy, Izraela, kilku krajów arabskich oraz Azji.

Co to są neurotoksyny?
Neurotoksyny to substancje wykazujące powinowactwo do systemu nerwowego ssaków. Są one wchłaniane przez zakończenia nerwowe i przemieszczają się we wnętrzu neuronu do ciała komórki. Po drodze zaburzają kluczowe funkcje komórki nerwowej, takie jak aksonalny transport składników odżywczych, oddychanie mitochondrialne oraz właściwa transkrypcja DNA. Organizm cały czas stara się usuwać neurotoksyny poprzez dostępne drogi wydalania: wątrobę, nerki, skórę oraz wydychane powietrze. Do mechanizmów detoksykacji zaliczają się: acetylacja, sulfacja, glukuronizacja, oksydacja i inne. Częstokroć organizm gospodarza jest prowokowany to wytwarzania neurotoksyn (które są szkodliwe dla jego własnych tkanek) - przez atakujące go drobnoustroje na drodze sztuczek molekularnych. Najważniejsza w procesie usuwania toksyn jest wątroba. To tutaj większość produktów wydalania jest wydzielana z żółcią do jelita cienkiego i powinna opuścić organizm poprzez układ pokarmowy. Jakkolwiek, z powodu lipofilności / neurotropowego charakteru neurotoksyn, większość z nich jest reabsorbowana poprzez liczne zakończenia nerwowe enterycznego układu nerwowego w ścianie jelita. Enteryczny układ nerwowy zawiera wiecej neuronów niż rdzeń kręgowy.

Począwszy od chwili wchłonięcia przez błonę śluzową, toksyny mogą potencjalnie obrać jedną z czterech dróg:
1. poprzez wchłanianie neuronalne i poprzez transport aksonalny do rdzenia kręgowego (neurony sympatyczne) lub do pnia mózgu (neurony parasympatyczne) – stąd z powrotem do mózgu
2. wchłanianie żylne i poprzez żyłę wrotną z powrotem do wątroby
3. wchłanianie limfatyczne i poprzez przewód piersiowy do żyły podobojczykowej
4. wchłanianie przez bakterie jelitowe i tkanki układu pokarmowego
Oto niepełna lista powszechnie występujących neurotoksyn w porządku od najważniejszych:
(i) Metale ciężkie: takie jak rtęć, ołów, kadm i aluminium.
(ii) Biotoksyny: takie jak tetanospazmina, botulina (botox), askarydyna (z pasożytów jelitowych), nie oznaczone toksyny paciorkowców, gronkowców, bakterii powodujących boreliozę, chlamydii, prątków gruźlicy, toksyny grzybów i pleśni oraz toksyny produkowane przez wirusy.

Biotoksyny są drobnymi cząsteczkami (200-1000 kilodaltonów) zawierającymi azot i siarkę. Należą one do grupy chemicznych przekaźników których drobnoustroje używają do kontrolowania układu immunologicznego gospodarza, jego zachowania oraz jego nawyków żywieniowych. (iii) Ksenobiotyki (wytworzone przez człowieka toksyny środowiskowe) takie jak: dioksyna, ftalany, formaldehyd, środki owadobójcze, środki do ochrony drewna, polichlorowane bifenyle (PCB), itp. (iv) Konserwanty żywności, ekscytotoksyny i kosmetyki: takie jak aspartam (słodziki dietetyczne), barwniki żywności, fluorki, metylo- i propyloparaben, itp.
Odkryłem że rtęć w jej różnych chemicznych formach wykazuje synergistyczne, wzmacniające działanie wobec wszystkich innych neurotoksyn. Kiedy rtęć zostaje usunięta, organizm zaczyna bardziej skutecznie wydalać wszystkie inne neurotoksyny, nawet jeśli nie uwzględniamy ich specyficznie w leczeniu.

Jakie są objawy?
Każde schorzenie może być powodowane lub komplikowane, albo też wyolbrzymiane, przez neurotoksyny. Zmęczenie, depresja, bezsenność, kłopoty z pamięcią oraz stępienie zmysłów, są często spotykanymi początkowymi objawami (zob.: lista objawów związanych z rtęcią na kolejnych stronach).

Neurotoksyny w boreliozie

Krętki powodujące boreliozę są wysoce inteligentne i w dużym stopniu nauczyły się żyć razem z człowiekiem oraz manipulować jego ustrojem dla własnego pożytku. Borrelia sprawia że organizm gospodarza wytwarza swoje własne toksyny które go do pewnego stopnia upośledzają, natomiast są niezbędnie potrzebne aby Borrelia mogła przetrwać. Większość spośród innych zakaźnych mikrobów wytwarza swoje własne neurotoksyny i immunotoksyny. To przystosowanie Borrelii wskazuje na to że ona lub jej bliscy krewniacy byli z nami od długiego czasu (dziesiątki tysięcy lat). Dwie główne neurotoksyny produkowane na skutek obecności bakterii Borreli to Kwas chinolinowy (QUIN) i Gossypol.  Krętki sprawiają że mikroglej w mózgu (4% masy mózgu) przekształca tryptofan własnie w kwas chinolinowy. W przewlekłej boreliozie jego poziom w płynie mózgowo-rdzeniowym jest podniesiony. Kwas chinolinowy powoduje zakłócanie produkcji neuroprzekaźników, uszkadzanie połączeń synaptycznych, atrofię mózgu/spadek objętości mózgu oraz śmierć neuronów. Gossypol natomiast jest silną substancją anty-androgenną. Skutki jego działania to niskie poziomy testosteronu, zmęczenie i niski popęd seksualny, zmęczenie układu odpornościowego oraz zmęczenie nadnerczy.

Program podstawowy usuwania neurotoksyn

Opiszemy tutaj tylko te środki wspomagające wydalanie toksyn które są pochodzenia naturalnego, są bezpieczne, i co do których wykazano że są tak samo (lub bardziej) skuteczne niż owe kilka dostępnych farmaceutyków. Ponieważ te produkty nie są objęte pantentami i nie da się ich wykorzystywać dla osiągania nieetycznych korzyści osobistych, stąd tak mało uwagi poświęcają im europejscy i północnoamerykańscy badacze w dziedzinie medycyny. Wiele spośród najlepszych badań naukowych w tym temacie pochodzi z krajów azjatyckich.

1. Wysokie spożycie białek, minerałów, kwasów tłuszczowych oraz duża ilość
płynów
● Białka dostarczają ważnych prekursorów dla endogennej detoksykacji z metali, a także środków przenoszenia takich jak ceruloplazmina, metalotioneina, glutation i inne. Aminokwasy rozgałęzione z serwatki krowiej i koziej wykazują cenne, niezależne właścwiości detoksykujące.
● Metale przyłączają się tylko w miejscach które zaprogramowane są do przyłączania jonów metali. Niedobór metali stwarza okazję dla metali toksycznych do przyłączania się do wolnych wiązań. Prawidłowe zasoby minerałów są warunkiem wstępnym wszelkich prób detoksykacji metali (selen, cynk, mangan, german, molibden, itp.). Suplementacja minerałów może sama z siebie dertoksykować organizm. Tak samo ważne są elektrolity (sód, potas, wapń, magnez), które pomagają transportować toksyczne odpady poprzez przestrzeń zewnątrzkomórkową w kierunku naczyń limfatycznych i żylnych.
● Tłuszcze (powstałe z kwasów tłuszczowych) stanowią 60 - 80 % budulca centralnego układu nerwowego i powinny być stale uzupełniane. Ich niedobór sprawia że układ nerwowy staje się podatny na wpływ metali rozpuszczalnych w tłuszczach, takich jak metaliczna rtęć stale uwalniająca się w postaci bezzapachowych i niewidocznych oparów z amalgamatowych wypełnień zębów.
● Przy niewystarczającej ilości płynów nerki mogą zostać skażone metalami. Błony ich komórek obrzękają i nerki nie są w stanie skutecznie odfiltrowywać toksyn. Dodanie zbilansowanego roztworu elektrolitów w małej ilości do wody pitnej pomaga przywrócić wewnątrz- i zewnątrzkomórkową równowagę płynów.

2. Kolendra (Cilantro, Chinese parsley)
To używane w kuchni ziele jest w stanie uwalniać rtęć, kadm, ołów i aluminium, zarówno z kości jak i z centralnego układu nerwowego.
Jest to prawdopodobnie jedyny skuteczny środek jak chodzi o uwalnianie rtęci zgomadzonej w przestrzeni wewnątrzkomórkowej (przyłączonej do mitochondriów, tubulin, liposomów, itp.) oraz w jądrze komórki (odwraca powodowane przez rtęć uszkodzenia DNA). Ponieważ kolendra uwalnia więcej tosyn niż jest w stanie usuwać z organizmu, może ona zalać tkankę łączną (w której znajdują się nerwy) dużą ilością metali które wcześniej były zgromadzone w bardziej bezpiecznych kryjówkach. Taki proces nazywa się retoksykacją. Można tego łatwo uniknąć podając jednocześnie środek absorbujący toksyny w jelicie. Nasz zdecydowany wybór padł na organizm z rodziny alg, chlorellę. Niedawno przeprowadzone badania na zwierzętach pokazały szybkie usuwanie aluminum ze szkieletu, przewyższające każdy inny spośród znanych środków detoksykujących (Intnl J Acup and Electro-Therapeutics Res, 2003). 
Kolendra sprawia że woreczek żółciowy zaczyna wydalać żółć (zawierającą wydzielone toksyny) do jelita cienkiego. Wydzielanie żółci występuje naturalnie podczas jedzenia, kolendra bardzo wspomaga ten proces. Jeżeli nie przyjmuje się chlorelli, większość neurotoksyn jest ponownie wchłaniana w drodze w dół jelita cienkiego przez liczne zakończenia nerwowe enterycznego układu nerwowego.
W początkowej fazie detoksykacji kolendrę należy podawać w systemie: 5 dni/ 2 dni przerwy.

3. Chlorella:
Dostępne są zarówno Chlorella pyreneidosa (lepsza absorpcja toksyn ale trudniejsza do strawienia) jak i Chlorella vulgaris (wyższa zawartość czynnika wzrostu chlorelli (CGF) – patrz niżej, łatwiej strawna, mniejsza zolność absorpcji metali). Lista recenzowanych artykułów jest dostępna w BioPure. Należy mieć świadomość że występują ogromne różnice jak chodzi o jakość.

Chlorella wykazuje wiele publikowanych właściwości leczniczych:
● działa przeciwwirusowo (skuteczna zwłaszcza przeciw cytomegalowirusowi z rodziny herpes)
● wiąże toksyny (błona mukopolisacharydowa), wszystkie znane matale toksyczne, toksyny
środowiskowe takie jak dioksyna, i inne
● naprawia i aktywuje funkcje detoksykacyjne organizmu
● znacząco zwiększa [poziom-tłum.] wewnątrzkomórkowego zredukowanego glutationu
● sporopolenina: jest równie skuteczna jak cholestyramina jak chodzi o wiązanie neurotoksyn oraz bardziej skuteczna w wiązaniu metali toksycznych niż jakakolwiek inna znana substancja naturalna
● różne [zawarte w niej-tłum.] peptydy: odnawiają ceruloplazminę i metalotioneinę (MT)
● tłuszcze (12,4%): kwasy alfa- i gamma- linolowy [kwasy z grupy omega-6 -tłum.] pomagają zrównoważyć zwiększoną dawkę oleju rybiego podczas naszego programu detoksykacji oraz są konieczne dla mnóstwa innych funkcji, włącznie z powstawaniem peroksysomów
● metylokobalamina: stanowi pożywienie dla układu nerwowego, odnawia uszkodzone neurony oraz wykazuje własne właściwości detoksykacyjne
● czynnik wzrostu chlorelli (CGF) w jak dotąd jeszcze nie rozpoznany w pełni sposób wydatnie wspomaga organizm w detoksykacji; wydaje się że przez okres milionów lat chlorella wykształciła specyficzne detoksykujące proteiny i peptydy odpowiadające wszystkim istniejącym metalom toksycznym
● porfiryny z chlorofilu wykazują swoje własne silne działanie jak chodzi o wiązanie metali; chlorofil także aktywuje receptor PPAR na jądrze komórkowym, który jest odpowiedzialny za transkrypcję DNA i kodowanie tworzenia peroksysomów (zob.: olej rybi), otwieranie ściany komórkowej (nieznany mechanizm) które jest konieczne we wszystkich metodach detoksykacji, normalizuje oporność insulinową, i wiele więcej; farmaceutyki które aktywują receptor PPAR (takie jak pioglitazone) są skuteczne w leczeniu raka piersi i prostaty
● wysoka wartość odżywcza: 50-60-procentowa zawartość aminokwasów; doskonała dla
wegetarian; metylokobalamina - najłatwiej wchłaniana i wykorzystywana forma witaminy B12; witamina B6, minerały, chlofil, beta-karoten, itd.
● wzmacnia układ odpornościowy
● odbudowuje florę jelitową
● wspomaga trawienie (środek zwiększający objętość masy pokarmowej)
● środek alkalizujący (ważne dla pacjentów with malignancies 
Dawkowanie: zacząć od 1 grama (= 4 tabl.) 3-4 razy dziennie. To jest standardowa dawka podtrzymująca dla dorosłych na 6-24 miesięcy aktywnej detoksykacji. Podczas bardziej aktywnej fazy detoksykacji (co 2- 4 tygodnie przez tydzień), za każdym razem kiedy podaje się kolendrę, dawka może być zwiększona do 3g 3-4 razy dziennie (przez tydzień, 2-4 tygodni z powrotem dawka podtrzymująca). Zażywać 30 minut przed głównymi posiłkami oraz przed pójściem spać. W ten sposób chlorella znajduje się dokładnie w tym odcinku jelita cienkiego gdzie na początku posiłku wytryskuje do niego żółć niosąca toksyczne metale i inne toksyczne odpady. Są one wiązane przez ścianę komórkową chlorelli i transportowane na zewnątrz poprzez układ pokarmowy.

4. Czosnek (Allium sativum) i dziki czosnek (Allium ursinum):
Wykazano że czosnek chroni białe i czerwone krwinki przed uszkodzeniami oksydacyjnymi powodowanymi przez metale w kwioobiegu podczas ich usuwania z organizmu, jak również wykazuje własne, potwierdzone funkcje detoksykacyjne. Czosnek zawiera wiele komponentów siarkowych wliczając najbardziej wartościowe grupy tiolowe które utleniają rtęć, kadm i ołów i sprawiają że te metale stają się rozposzczalne w wodzie. To ułatwia organizmowi wydalanie tych substancji. Czosnek zawiera także alliinę która jest enzymatycznie przekształcana w allicynę, najsilniejszy naturalny środek przeciwbakteryjny.Pacjenci obciążeni metalami toksycznymi prawie zawsze cierpią na poboczne infekcje które są często odpowiedzialne za część objawów. Czosnek zawiera także najważniejszy minerał który chroni przed toksycznością rtęci, bioaktywny selen. Większość suplementów selenu jest kiepsko wchłanialne i nie dociera do tych przedziałów ciała które go potrzebują. Selen z czosnku jest najbardziej korzystny, naturalny i biodostępny. Czosnek chroni także przed chorobami serca i nowotworami.
Okres półtrwania allicyny (po rozdrobnieniu czosnku) trwa mniej niż 14 dni. Większość sprzedawanych produktów czosnkowych nie posiada już żadnego potencjału uwalniania allicyny. To odróżnia freeze dried garlic [czosnek suszony przez zamrażanie -tłum.] od wszystkich innych produktów. Nalewka z czosnku niedźwiedziego jest doskonała do użytku w detoksykacji ale mniej skuteczna jako środek przeciwbakteryjny.

5. Olej rybi
Kompleksy kwasów tłuszczowych EPA i DHA [kwasy z grupy omega-3 -tłum.] zawarte w oleju rybim zwiększają elastyczność czerwonych i białych ciałek krwi i w ten sposób poprawiają mikrokrążenie w mózgu, sercu i innych tkankach. Wszystkie funkcje detoksykacyjne zależą od optymalnego dostarczania tlenu i przepływu krwi. Kwasy EPA i DHA chronią mózg przed infekcjami wirusowymi i są potrzebne do rozwoju inteligencji i
wzroku. Najbardziej kluczowymi organellami dla detoksykacji są peroksysomy. Te małe struktury są także odpowiedzialne za specyficzne zadania jakie ma każda komórka: w szyszynce melatonina jest produkowana właśnie w peroksysomach, w neuronach to samo tyczy się dopaminy i norepinefryny, itd. To tutaj przyłączają się rtęć i inne toksyczne metale, i upośledzają komórkę w wykonywaniu jej zadań. Inni badacze skupiają się na mitochondriach i innych organellach, które jak wynika z naszego doświadczenia są uszkadzane znacznie później. Komórka cały czas stara się wytwarzać nowe peroksysomy aby zastąpić te uszkodzone - do tego zadania potrzebuje znacznych ilości kwasów tłuszczowych, zwłaszcza EPA i DHA.

Do niedawna uważano że organizm jest w stanie sam wytwarzać EPA i DHA z innych kwasów tłuszczowych omega-3 takich jak te w oleju rybim. Dziś wiemy że ten proces jest długotrwały i nie jest w stanie nadążyć za ogromnym zapotrzebowaniem na EPA i DHA jakie wykazują nasze organizmy w dzisiejszym toksycznym środowisku. Olej rybi jest dziś uważany za niezbędny składnik pokarmowy, także dla wegetarian. Niedawne badania pokazały również że przemiany jakie następowały gdy małpy stawały się inteligentne i zmieniały się powoli w ludzi, dokonywały się tylko w rejonach nadmorskich, gdzie małpy zaczęły konsumować znaczne ilości ryb. Skorzystajmy z tej wiedzy i jedzmy więcej oleju rybiego.
Kwasy tłuszczowe zawarte w oleju rybim są bardzo czułe na ekspozycję na pola elektromagnetyczne, temperaturę, światło oraz różne czynniki związane z przechowywaniem i przetwarzaniem. W większości dostępnych w handlu produktów często wykrywa się kwasy tłuszczowe trans, długołańcuchowe kwasy tłuszczowe, renegade fats [raczej: degenerated fats, tłuszcze zdegenerowane -tłum.] i inne produkty oksydacji oraz zanieczyszczenia.
Idealnie, olej rybi powinien być przechowywany w warunkach chłodniczych nieprzerwanie aż do momentu gdy znajdzie się w lodówce pacjenta. Ryba z której jest otrzymywany powinna być wolna od zanieczyszczenia rtęcią i innymi substancjami, co staje sie coraz trudniejsze do zapewnienia. Olej rybi powinien mieć lekki (lecz nie zbyt mocny) rybny posmak. Jeżeli tego smaku nie ma, znaczy to że zbyt intensywna obróbka oraz przechowywanie / przewożenie zniszczyły żywotność oleju. Jeśli rybny smak jest zbyt intensywny, obecne są produkty oksydacji. Osobiście polecam stosowanie produktu rekomendowanego poniżej (klasy I), w przypadku którego skrupulatnie dba się aby spełniał on wszystkie konieczne parametry.
Efekty kliniczne są znakomite.

6. Ion detox [Toxaway microcurrent foot bath]
Ten australijski wynalazek został znacznie ulepszony przez szwajcarskich inżynierów. Toksyny są wydalane poprzez skórę i naczynia limfatyczne podeszwy. Zastosowane częstotliwości stymulują także (poprzez układ nerwowy autonomiczny) zarówno wątrobę jak i nerki w ich aktywności detoksykacyjnej.